Władysław Dragon urodził się 15 lutego 1895 r. we wsi Bylice, powiat kolski w rodzinie małorolnego chłopa. Lata dziecięce spędzał w rodzinnej wsi u zamożnych krewnych ze strony matki.
Edukację pobierał tylko w okresie zimowym w szkółce parafialnej kończąc 3 klasy szkoły podstawowej. Latem był zatrudniany jako pastuch lub pomocnik gospodarza do prac polowych. W okresie letnim sam zdobywał wiedzę czytając książki. Był samoukiem. Wiedzę i umiejętności, które posiadał, to wynik samodzielnej pracy.

W wieku 18 lat wyjechał do Niemiec w poszukiwaniu pracy. Tam pracował przy robotach ziemnych. Gdy wybuchła I Wojna Światowa wraz z innymi robotnikami został wywieziony w głąb Niemiec. Pracował u bogatych właścicieli ziemskich w Iwnie. W 1915 r. zbiegł stamtąd, powracając w rodzinne strony. Pracował jako robotnik rolny u bogatych gospodarzy. W tym czasie zetknął się z rewolucjonistą przybyłym z Łodzi, Bolesławem Antonowiczem, który organizował na tym terenie partię PPS – lewe skrzydło. W 1916r. wstąpił do tejże partii. Zajmował się nielegalnym rozprowadzaniem odezw patriotycznych oraz kolportowaniem lewicowej gazety „Robotnik” i innych pism lewicowych redagowanych w Warszawie. Działał na terenie powiatu kolskiego i częściowo kutnowskiego.

W 1916 r. wstąpił do Polskiej Organizacji Wojskowej (P.O.W.). Był jej członkiem w latach 1916-1918. 11 listopada 1918 r. brał czynny udział w rozbrajaniu Niemców w Kole.

W 1919 r. był współorganizatorem strajku rolnego na terenie powiatu kolskiego, za co został aresztowany.

W 1920 r. został powołany do wojska. W czasie służby wojskowej brał udział w wojnie polsko-bolszewickiej, w oddziałach piechoty. Za udział w tej wojnie otrzymał „Medal Pamiątkowy za wojnę 1918-1921” (wpis: Książeczka wojskowa).

Po odbyciu służby wojskowej wrócił w rodzinny strony. Podejmował różne prace zarobkowe. W 1936 r. założył sklep spożywczy, który w czasie wojny został zlikwidowany przez Niemców. W 1940 r. został wywieziony do obozu pracy pod Poznaniem. Pracował tam przy budowie linii kolejowej Kutno-Poznań. W tym okresie kolportował wśród robotników gazetkę „Polska żyje”, którą otrzymywał od Romana Ochendalskiego z Kłodawy.

Po wyzwoleniu wrócił do Kłodawy. Zaczął organizować powojenne życie, zajął się handlem. Prowadził prywatny, a później spółdzielczy sklep spożywczy przy ul. Przedeckiej, w którym sprzedawał do późnej starości.

Ze związku małżeńskiego z Janiną Drążkiewicz miał troje dzieci: Jerzego, Teresę i Jadwigę. Zmarł 23 kwietnia 1972 r., pochowany jest na kłodawskim cmentarzu.

Władysław Dragan w czasach dziecięcych i młodości doznał biedy, upokorzenia i niedostatku dlatego całe swoje młodzieńcze i dorosłe lata poświęcał działalności na rzecz walki o wolność, niepodległość, demokrację.

Dla mnie był Wielkim Patriotą
Córka – Jadwiga Kaniok z d. Dragan