Jan Wysocki, syn Karola i Katarzyny z Gabryelskich, urodził się 25 czerwca 1890 roku w Kłodawie. Otrzymał średnie domowe wykształcenie, praktykę biurową odbywał w sądzie gminnym w Kłodawie i Izbicy. W 1912 roku został sekretarzem sądu w Kłodawie, a po wstąpieniu do straży został mianowany jej adiutantem. Po wybuchu I wojny światowej w 1914 i po usunięciu przez moskali władz bezpieczeństwa publicznego, straż ogniowa zastąpiła policję, tworząc milicję narodowa pod kierownictwem Jana Wysockiego. Na tym stanowisku J. Wysocki pozyskał zaufanie ludności rozstrzygając sprawiedliwie waśnie i spory. Z chwilą wstąpienia okupacyjnych wojsk niemieckich do Kłodawy, w listopadzie 1914 roku, wskutek denuncjacji został niesłusznie oskarżony o wrogą działalność wobec armii niemieckiej. Został rozstrzelany przez Niemców 6 września 1915 roku w Kole.

Siostra Zofia Cepowska zachowała list pożegnalny, w którym Jan pisał :

„Kochani Rodzice i Kochane Rodzeństwo! Zostałem skazany na śmierć i ginę ze świata niewinnie, co w godzinie śmierci Wam, Drogie Rodzeństwo, przyrzekam.   ….

Kochani Rodzice, Bracia i Siostry, żegnam Was, a także żegnam wszystkich znajomych i kolegów.

Bóg odmieni, że pomsta przyjdzie na tych, którzy na mnie niewinnie świadczyli, gdy Bóg nierychliwy lecz sprawiedliwy, nie tak jak sądy ziemskie, toteż raz jeszcze błagam Was, nie rozpaczajcie, że ja niewinnie zginąłem, gdyż nie tacy jak ja ginęli, a do tego jeszcze my Polacy.

Kochani Rodzice, nie zdążyłem odwdzięczyć się Wam za dane mi wychowanie i Tobie, Kochana Matko, za boleść, lecz wybaczcie mi to…

Raz jeszcze żegnam Was wszystkich, a także Babcię i Dziadka – Janek”

 (Informacje i zdjęcie od p. Beaty Puzdrakiewicz)